فنا

آدم‌ها هر کدوم زندگي و شخصيتي مخصوص خودشون دارن. تا وقتي هستن هم‌ديگر رو به ديد يه واقعه تکراري مي‌بينن. وقتي يکي‌شون از بين آدم‌ها کم ميشه، همه حس مي‌کنن مثل اون ديگه نيست. حق هم دارن. هر کس ويژگي‌هاي مخصوص خودش داره. آدم‌ها تک‌تک ميرن از اينجا، اما فقط وقتي نيستن همه به اين فکر ميفتن که خدا‌بيامرز فلاني هم آدم …
آدم ها از عمر طولاني خوششون مياد اما نمي دونم کسي پيدا شده به اين فکر کنه که آيا آدم ها بدون رفيق زندگي براشون لذت‌بخشه يا نه؟
کسي فکر کرده اگه عمر کسي بيش از بقيه هم نسل هاش باشه مي‌تونه تو جامعه‌ي بعد از نسل خودش زندگي کنه يا نه؟ کسي فکر کرده غريب بودن مي‌تونه اين باشه که …
امروز اردو بوديم. اين کار پرورشي هم چه سختي‌هاي عجيب غريبي داره!
خيلي سخته خشن بودن از روي اجبار. خدا نصيب گرگ بيابون نکنه.