وقتی آدم سر دوراهی می مونه، به احتمال خیلی زیاد یکی از دو راه درسته. احتمالش زیاده که موفق بشی.
وقتی تعداد راه ها بیشتر بشه احتمال خطا هم بیشتر میشه. هر کسی تو زندگی کلی از این چند راهی ها سر راهش هست. فقط باید حواستو جمع کنی و کمتر بیراهه بری. جرأت برگشتن هم داشته باشی. ناامید هم نشی.
کاش همه ی راه ها به دو راهی می رسید. کلی دوراهی سر راه باشه بهتر از اینه که چند تا از این دوراهی ها جمع بشن و یه n راهی تشکیل بدن!
——————————————————————————–
پی نوشت:
این دو هفته روزهای سخت و شلوغی بود. کلی دوراهی سر راهم سبز شد. همه پشت سر هم. ردیف مثل دونه های بارون. امیدوارم تصمیماتی که می گیرم درست باشه. تا بتونم مشورت می کنم با دوستان. اما سعی می کنم دست آخر توکل کنم و کار رو به کاردون واقعی بسپرم.
همیشه موفق باشیم و پیروز
n راهی