فتنه

پیش از انتخابات سال قبل، گروه هایی که هر بار بر طبل ناامیدی و تحریم انتخابات می کوبیدند، دایه ی مهربان تر از مادری شدند برای برگزاری انتخابات پر شور در ایران. اما تبلیغاتی که برایش سرمایه گزاری شد، نه رنگ و بوی معرفی سابقه و برنامه ها داشت، نه قانون و حرمت ها را رعایت کرد. فقط سعی در تهییج بود و تبلیغ منفی و شایعه سازی و دروغ پردازی تا در جوی آلوده، شنیده ها، مهم تر از دیده ها و دروغ ها محکم تر از حقایق جلوه کند.

با نزدیک شدن به انتخابات، در شرایطی که مردم در هیجان یک انتخاب به سر می برند، به ناگاه، توهم پیروزی را به یأس شکست، آمیختند تا دروغ تقلب گسترده، باور پذیر شود. حتما منطقی موجه داشته که این دلسوزان رأی مردم، تقلب ها را از ابتدای صبح ببینند اما تحمل کنند و اعتراض نکنند مبادا از استقبال مردم و آرای دزدیده شده، کاسته شود!

اکنون زمان آن رسیده بود تا حیله ها عملی شود و مردمی که ساعت ها در صف صندوق ایستاده اند و دیده اند که طبق قانون، امنیت و نظارت به دقت رعایت شده و تقلبی هم مشاهده نشده، دیده ها را کنار بگذارند و به خاطر شنیده هایی که هنوز گوینده اش برای شان رسوا نشده، ملعبه ی دست راهبرانی شوند که هدف شان شفاف نیست و برنامه ای هم اعلام نمی کنند.

مشکل همین اعتماد بیجا بر شنیده هایی است که منبعی ندارد. همین شایعاتی که مهم ترین سلاح جلبک های سبزی است که مردم را دور خودشان جمع کنند و با قربانی کردن جاهلانی که پرورده اند، در سپری گوشتی مخفی شوند و به اهداف خود برسند. تفاوت ملتی که در 22 بهمن هر سال، با شور و امید، پیروزی انقلاب اسلامی شان را جشن می گیرند با مردمی که محافظ و پیشمرگ کوردلان سبز می شوند هم در همین شایعه پذیری است. دفاع ملت از انقلاب، به خاطر شایعه و تهییج نیست، ملت باور دارند که برای حفظ دین و رسیدن به خواسته هاشان، باید حامی انقلاب باشند؛ اما مردمی که مرکب راهوار لجبازان قدرت طلب شده اند، حتی نمی دانند سران گروهک سبز از کجا آمده اند و قرار است به کجا ببرندشان؛ و سواری می دهند چون از میان شایعات گنگ و پرحجم، دلخوش به آن حرف هایی هستند که به مزاق شان خوش تر می آید. یکی دین می خواهد، در شایعات روحانیانی می بیند و عکس موسوی مزور را در حال نماز. یکی برهنگی می خواهد، در شایعات تصاویر بدکاره های سبزپوش را برمی گزیند. یکی در تصورش نخست وزیری مردمی جا خوش کرده، هنوز هم عکس های سیاه و سفید نخست وزیر امام را می بیند. یکی تحمل انحراف انقلابش را ندارد، خویینی ها و صانعی ها و هاشمی ها را دلسوز و مصلح فرض می کند.

اما باید از شایعات گذشت. باید واقع بینی پیشه کرد و روزگار را کامل دید. باید آگاهی ناآگاهان دیروز و ناامیدی معاندان و دشمنان و اسلام گریزان را دید. باید ببینیم که این شب ها، با وجود جو ملتهب سیاسی، خبری از الله اکبرهای بی اعتقاد ساعت 10 نیست. باید ببینیم که اگر سال قبل، می شد شک کرد که نکند سران فتنه دلسوز دین و دنیای مردمند، امسال واضح است که اصل مشکل آنان دینداری مردم بوده و قوت اسلام، که دست و پای بعضی را بسته و فرصتی می خواهند که به دنیا و قدرت برسند!
با فروکش کردن غبار فتنه، باید ببینیم: گروهکی که اشتراک شان هیاهو و جنجال و ناامنی است و بحث نمی کنند چون حرف شان پایه و اساسی جز شایعات بی مبنا ندارد، آن قدر هم بی شمار نیستند. باید ببینیم: مردمی که ادعای بیشماری ندارند اما وقتی قصد می کنند پوزه ی دشمن را به خاک بمالند، میدان امام حسین تا آزادی و صادقیه و آذری برای شان تنگ است.
باید ببینیم که شایعات، چقدر با واقعیتی که قابل دیدن است تطابق دارد و دروغ گو را بشناسیم.

حالا با گذر زمان،گروهک سبز، در هر مرحله کوچک تر شده است. عده ای وقتی دیدند که مدارک مدعیان تقلب برای اثبات تقلب گسترده – اگر تمامش هم درست باشد – نتایج را ذره ای هم تغییر نمی دهد، به دروغ تقلب پی بردند.
عده ای وقتی در نهم دی ماه و 22 بهمن 88 و 89 معنای بیشمار را فهمیدند، به توهم شان خندیدند. عده ای که این حرکت را دینی می پنداشتند، به مرور پیروان و حامیان و سران فتنه را شناختند، راه شان را از آن ها جدا کردند.
عده ای که فکر انقلاب بودند و فکر می کردند مسوولان نظام از انقلاب جدا شده اند و گروهک منافقین می خواهد انقلاب را به مسیر صحیح برگرداند، یادشان آمد که پرچم انقلاب، اسلام است. عده ای هم که امام را ستون انقلاب می دانند، می بینند که حرمت امام و راه امام، کجا ملعبه ای بیش نیست و کجا چراغ راه.

امروز که مردم، گروه گروه از این ابتذال سبز کناره گرفته اند، هر تحرک شان، باعث رسوا شدن عناصر اصلی است. اگر سال قبل جداکردن عناصر اصلی از مردم فریب خورده و چشم بسته، سخت بود و نیروی انتظامی مراعات فریب خوردگان را می کرد؛ امروز هر کس می خواست چشم باز کند، چشم باز کرده. امروز عده ی معدودی که برای بی شمار جلوه کردن، یاری جز سطل زباله ندارند، مجرمان واقعی هستند و مستحق کیفر. امروز دستگیر شدگان 25 بهمن، معترض و ناآگاه نیستند که بخواهیم مصلحت اندیشی کنیم.

امروز غبار فتنه جای خود را به نور روشنگر ولایت داده و برای اجرای عدالت، جای درنگ نیست؛
و امروز  … این گردبادهای به غیرت درآمده، تسلیم رهبرند که طوفان نمی کنند.