ديروز براي خريد کتاب رفتم ميدون انقلاب. جالبه که ديگه فروشندگان خياباني نوارهاي بياباني! به قيافه هم کاري ندارن. البته نيومدم که اينو بگم. چند تايي نوار گرفتم. خونه که رسيدم شروع کردم از هر کدوم يه کمي گوش کردن. سمفوني ايثار هم تو نوارها بود. با اين که سوم خرداد رفتيم اجراي زنده ي سمفوني ايثار و نوارش رو هم از همونجا گرفتم و بارها گوش کرده بودم، تست اين نوار يک ساعت طول کشيد. تا ته دوباره گوش دادم.
حتما مي پرسيد چرا اگه نوار رو داشتم يکي ديگه خريدم. اول اينکه اين بار دوتا خريدم نه يکي. دوم هم اينکه يه بنده خدايي نوار رو ازم براي هميشه امانت گرفت! مفيدي بودن اين تبعات رو هم داره ديگه! اين بار دوتا خريدم که اگه يکي خواست امانت بگيره مجبور نشم دوباره برم انقلاب.
کارهاي مجيد انتظامي يه سر و گردن از بقيه بالاتره. عجيبه که هنوز ايرانه و فرار مغزي نکرده.
راستي جالب نيست که من تهران نيستم ولي وبلاگ به روز مي کنم؟؟؟
يا علي
اصلا جاي تعجب نداره / التماس دعا اون جاها
توجيه شيريني بود .. دو تا خريدن …
اصلا جالب نسيت. اولا كه حالا كه تهراني به روز شده، ثانيا منم چهار سال يزد بودم وبلاگم آپ ديت مي شد. اصلا هم كسي تعجب نمي كرد!!
اصلا هم جالب نيست. چون هزار تا کار جالب تر از اين هر زور مي بينم که اين پيششون هيچ است. راستي کتاب هاي يادگاران را هم براي همين 10 تا 10 تا مي خريدي؟
3 تا مي خريدي مطمئن تر بود. چون من يکي شان را مي خواهم ازت امانت بگيرم.