بالاخره زمان تنهایی کار کردن ما هم گذشت و این شمارنده ی بالای صفحه به صفر نزدیک می شود و ما هم به رستگاری از کار تیمی تنهایی !
ان شاءالله از این به بعد دستم باز تر خواهد بود برای مرقوم کردن حرف های نگفتنی گذشته و حال یک معاون پرورشی …
بایگانی مرقوم
آخرین دیدگاهها
- حسین در پارادوکس شبکه ای
- کاتب در مدرسه ی خیابان مرصاد
- محمد مهدی قاضی زاده در مدرسه ی خیابان مرصاد
- محمدحسن در گردو نخورده ها
- حاجی در هجرت مفید
🙂 دست باز تر اما پر و بال بسته تر و نگاه های خسته تر!
خدا عاقبتمونو به خیر کنه…