قدیم تر ها که تازه وبلاگ می نوشتیم، یکی از مواردی که در وبلاگ نویسی برای همه مهم بود و از جذابیت های هر وبلاگ به حساب می آمد، داشتن یک لوگوی زیبا، جذاب و مشتری جمع کن بود که رفقای شما می توانستند آن لوگو را در وبلاگ شان بگذارند. داشتن یک ستون پر از لوگوهای رنگارنگ هم نشان می داد شما کلی رفیق در وبلاگشهر دارید و غریب نیستید.
این روزها، به یاد جوانی، یک لوگوی باقیمانده از آن روزها را دوباره رونمایی کردم و همین کنارها گذاشتم، شاید روزی به درد کسی خورد.
البته حالا که عقبگرد کردم و یاد آن دوران افتادم، فکر می کنم کار بدی هم نبوده این لوگو داشتن، الان تازه خوشم آمد از لوگو بازی. البته نمادک هم جایگزین بدی نیست!
اولا خیلی حال میده انصافا این لوگو داشتن!
دوما آقای هاشمی که(جناب آقای سید مجتبی هاشمی!)به شدت معتقدن شما وبلاگ نویس محسوب نمی شید؟!
فقط ما ها که در راه ابتذال وبلاگها قدم بر میداریم وبلاگ نویسم!
آقای هاشمی صحیح می فرمایند.
این الآن شمایید؟
“ص” چیه؟آواتارتون کو؟
مجدداً در تایید فرمایش جناب هاشمی عرض می کنم که از جمله روش های به ابتذال کشاندن وبلاگها، همین آواتار می باشد!
سلاماز نظر من یک لوگوی مناسب برای هر وب سایت یا وبلاگی لازمه !!!!
آقا کد که همون کده…فقط آدرس عکس جدید،و سایزش(100*41).
http://www.uploadfa.net/1389/n44b0yhrks4hwyzow.jpg
عجبا که دوستان معتقد به ابتذال وبلاگ و وبلاگ نویسی؛ خود پیش کسوت این عرصه اند و بسیاری را با نوشته های شان از راه به در کرده اند!
لازم شد افشاگری هایی کنم و حقیقت را بنمایانم!!!