تلویزیون
(TV) جعبه‌ای است که سال‌های سال است محیط خانواده‌ها را
به تسخیر درآورده است. در این سال‌ها صدا و سیمای ما هم فراز و نشیب زیادی
داشته‌است. با این حال، قالب کلی برنامه‌ها تغییر زیادی نکرده‌است و می توان
برنامه‌های رایج را دسته‌بندی کرد و نکاتی را به عنوان خصوصیات آن در سال‌های قبل
مشخص کرد، مانند این نکات:
هر
لحظه‌ای که تلویزیون را روشن کنید، حداقل دو شبکه، برنامه سخنرانی یا مصاحبه
انفرادی پخش می کنند. انگار تعریف برنامه علمی این است که یک استاد دعوت کنیم
و او مردم را آموزش دهد!
برنامه‌هایی که برای درگذشت اهالی صدا و سیما تهیه می‌شود، جزو پر سر و صدا ترین
برنامه‌هایی است که بارها در طول روز هم تکرار می‌شود؛ درست است که مرگ دوستان سخت
است، اما باید در نظر داشت که رسانه ملی قرار است برای ملت باشد، نه تابلوی اعلانات
اهالی صدا و سیما. البته قبول دارم که خیلی سخت است وسیله‌ای عمومی در اختیار انسان
باشد و نفع شخصی را در آن وارد نکند.
یکی از
نکات جالب برنامه‌های تلویزیون، مصاحبه با بازیگران و ورزشکاران است. بسیار
دیده‌ایم که بازیگری یا ورزشکاری را دعوت کرده‌اند و درباره دلایل وجوب شرکت در
انتخابات یا راهکار قهرمانی تیم ملی در جام جهانی از این بندگان خدا سؤال
نموده‌اند! کسی هم نمی‌پرسد مگر حیطه معلومات این دوست عزیز، به این مسائل ربطی
دارد. جالب تر اینجاست که این مهمانان نیز با تمام توان، به پاسخگویی مبادرت می
ورزند و ابایی از ابراز نظر در مورد مسائلی که تخصص‌شان نیست، ندارند.
به نظر
بنده، مجریان شبکه ملی، از جالب‌ترین عناصر برنامه‌های صدا و سیما هستند. بعضی از مجریان
جدید و جوانی که در این عرصه قدم نهاده‌اند، به طرز بسیار تابلویی، شور جوانی (از نوع خاصش) و
شیطنت‌های جوانان امروز در رفتار و گفتارشان موج می زند؛ اما در ولادت‌ها و
شهادت‌ها و مناسبت‌های خاص، آنچنان رنگ عوض می کنند که گمان می کنیم سال‌هاست مبلغ
و دلباخته تک‌تک ائمه و آرمان های انقلاب هستند.
تبلیغات
صدا و سیما، بیشتر مردم را از موضوع زده می کند تا راغب، نمونه‌اش هم تبلیغات انتخابات اخیر
که به کودکانه‌ترین شکل ممکن و به شیوه تخریبی سعی در ترغیب مردم داشت. از معدود شیوه
جالب تبلیغات انتخاباتی که در این دوره دیدم، شیوه غیر مستقیم برنامه « مردم ایران
سلام » بود. کاش متولیان زحمت می کشیدند و وقتی برای فکر کردن در نظر می‌گرفتند و
راه‌های جدیدتری برای تنویر افکار عمومی کشف می کردند.
به هر
حال، با اینکه افراد بی‌سوادی مثل بنده هستند که روزی نیم ساعت هم صرف دیدن این
برنامه‌ها نمی‌کنند؛ اما تلویزیون دوست یا دشمنی است که نمی‌توان انکارش کرد.
امیدوارم
متخصصانی پیدا شوند که بتوانند در لایه‌های فکری مسؤولان خوش‌فکر صدا و سیما وارد
شوند و کاری اساسی کنند. قبل از اینکه …
سلام.
آقا یه برنامۀ سینما + سمبوسه برامون بذار. انقلاب به آهستگی نداشت.
فردا هم یادت نره.
یا علی
khodamam nemidoonam?
سلام
خوندم ولی نطری ندارم
من که ۹۵% اوقات سیم تی.وی ام رو پی.اس.تو ام وصله !
خدانگهدار
این را هم در مورد مجریان اضافه کنید:
دقت در مجریان شبکه قرآن که بجز ۴ یا ۵ تاشان آدم می ماند اینها را با تور گرفته اند یا قلاب؟
تازه صادر کردن مجریان به شبکه های دیگر هم هست!و
مجریان جدید برنامه «یک روز نورانی»هم درشبکه قرآن دیدنی هستند
خاله نرگس رو جا انداختی ها.
—-
من اگه دستم به جایی برسه، تو رو میکنم رئیس صدا و سیما…