هر ظرفي
را ظرفيتي است متناهي. اگر قصد كني بيش از ظرفيت انباشته‌اش كني؛ بايد منتظر لبريز
شدنش باشي.
كمال هر
ظرف، « به قدر ظرفيت » پرشدن است.
اگر ديدي
ظرفي خواهان ظرفيت بيشتري است، بيشتر از قبل انباشته‌اش كن؛ تا جايي كه يقين داري باز هم
لبريز نخواهد شد …
منظورت رو از جمله آخر نفهميدم. مگه لبريز شدن چيز بديه؟
مسافرت با خاتم خوش گذشت