کار عکس یادآوریه. چند سال بعد که بشینی عکس های مسافرت رو ببینی، شاید کسی کنارت باشه که عکس ها براش خنده داره و شروع کنه به خندیدن؛ اونوقت حس می کنی داره بهت توهین میشه. عکس ها برای تو خاطره ی زمان هاییه که از دست دادی و دیگه نداری و حسرتشو می خوری، دوستانی که داشتی، روزهای قشنگی که قدرشو ندونستی و حالا از اون روزا فقط عکس ها برات مونده. اما عکس ها برای کسی که تو مسافرت نبوده …
توی مسافرت جنوب چند تا عکس دیدیم از جنگ، از زندگی مردم با جنگ، از بی رحمی جنگ، از زندگی. از جنگی که خیلی توش نبودیم. به تمام اونایی که یه روزی توی این عکس ها بودن حق میدم از بی توجهی ما دلخور بشن.
ما جنگ رو توی عکسی دیدیم که توش نبودیم
تصویر آشنا
ما نمانیم و عکس ما ماند/ کار دنیا همیشه برعکس است
با این که در اون روزها نبودم ولی حال وحوای آن روزها را احساس می کنم.
یا حق … سلام … نگاه زیبایی بود به این قضیه … اونایی که توی عمق یه قضیه نبودن سخته که درک کنن … التماس دعا … یا علی مددی … والسلام علی من اتبع الهدی
سلام……عشق یعنی استخوان و یک پلاک … عشق یعنی سالها تنهای تنها زیر خاک……
سلام…
دقیقا همینطوره که میگین.خیلی چیزا خواستن جای عکس رو بگیرند ولی نتونستن.در هر حال باید به عکس بقیه مثل نظراتشون احترام گذاشت.یاحق
hala aks begirim ya na ?!
man ke migam begirim.
صبح
اون عکس‌هایی که زده بودن بالای سنگ قبر،
یادته که…
پس عکس ها هم از بین میرن!
لطفا اگر امکانش هست لینک من را هم ذر قسمت دانش اموزان بگذارید.
سلام.
ما جنگی که بود رو توی چیزهایی دیده ایم مثل عکس ها و فیلم ها و کتاب ها… اما جنگی که هست رو دور و بر خودمون نمی بینیم…
ابر سیاه، به پایان عمرش که نزدیک می شه، شروع می کنه به غرش و سر و صدا، اهانت های غربیان به ساحت پیامبر هم از همین نوعه… ان شاءالله ریشه ظلم رو از دنیا می کنیم…
یا حق