اين روزها، خيلي اتفاقات عجيب و غريب افتاده و لايه هاي مختلفي هم در اين اتفاقات ديده مي شود. دوستاني كه مرا مي شناسند مي دانند كه آدمي نيستم كه طرفدار گروه يا شخص خاصي باشم. تنها كسي كه حرفش را قبول دارم و به او اعتماد دارم رهبر است. نظر ديگران را هم وقتي قبول دارم كه با عقل ناقصم جور در بيايد و مخالف نظر رهبرم هم نباشد. پس مي توانيد تا حدودي حدس بزنيد كه در اين شرايط چه موضعي ممكن است داشته باشم. البته مطمئنم دوستاني كه موضع حزبي و سياسي و يكسويه دارند، اصلا نميتوانند حدس بزنند!
اما با تمام اين حرفها نمي نشينم و بي خبر از همه جا به كسي فحش بدهم يا كسي را تا سقف آسمان بالا ببرم. چون طرفدار گروه يا شخص خاصي نيستم (قبلا هم عرض شد)
به نظر من اين روزها وظيفه ي ما اين است كه با فكر و هوشياري تمام تحركات را از همه جا و همه كس دنبال كنيم و نه به شايعات توجه كنيم نه به جوسازي هاي غير مستند و نه به تبليغات يكسويه اي كه خيلي جاها هست.
هيچ اقدام خودسرانه و خلاف قانون و خود برتر بيني (از طرف هر كسي كه ميخواهد باشد) را هم قبول ندارم و معتقدم بايد عاقل و متفكر، منتظر باشيم تا رهبر دستور دهد.
همين
سلام
واقعا چرا باید نظر رهبری رو کاملا صحیح بدانیم و قبول کنیم؟
سلام برادر!
سال هاي سال است منتظر چنين روزي بوديم. روزي كه در بلا و خطر گوش به فرمان رهبر باشيم. والا در بيست سال گذشته پيرو ظاهري رهبر بودن كه كاري نداشت. هزينه اي هم نداشت. خرجش چهار تا پوستر بود و رديف كردن اباطيل رياكارانه.
خيلي خوشحالم كه بالاخره مجبور شديم در شرايط فتنه گون خودمان را محك بزنيم كه چند مره حلاجيم.
نگران اطرافيان مذبذب و مردد و معطلت نباش. خدا اگر بخواهد همه را هدايت مي كند.
بايد از اولي الابصار بود.
ياعلي
سلام مجدد، سوال من استفهام انکاری نبود بلکه واقعا ازت سوال داشتم. خوشحال میشم جواب بدی.