. . . مدرسه
يعني آدم هاي مدرسه. فقط آدم ها هستن كه مدرسه
رو مي سازن.
اگه آدم ها حال كار كردن يا فكر كردن
به كاري نداشته باشن، اون كار قطعاً انجام نمي شه. حتي اگه مسوولين مدرسه از هر
ابزار مديريتي استفاده كنن. مهم ترين هدف توي يك مدرسه مي تونه اين باشه كه
نيروهاي مدرسه –
چه مالكان مدرسه؛ چه معلم ها و چه كارگران قسمت اجرايي (مثل من) –
هدف براشون جا بيفته و بتونن
هدف رو واضح ببينن.
اين جدا از اينه كه
هدف چي مي تونه باشه. توي سيستم مدرسه ي ما هسته از
پوسته جدا شده. به همين سادگي رفاقت ها هم
تصنعي ميشه. حتي ممكنه به خاطر كار
درگيري بين نيروي انساني بالا بگيره. من به محيطي كه
كار بتونه رفاقت ها رو از بين ببره نمي گم محيط
دوستانه. همينطور به محيطي كه نتونه آدم ها رو خارج مدرسه با هم نگه داره نمي گم
محيطي با روابط عميق انساني. هر چند ميشه با تبليغات
هر محيطي رو صميمي و انساني جلوه داد.
اگه آدم هاي يك مدرسه نتونن يكي باشن
شروع مي كنن به حذف همديگه. كارها دسته جمعي انجام
نمي شه. حتي اگه تقسيم كار هم بشه، بار كاري تقسيم نمي شه،
تحميل مي شه به يه نفر يا گروه. اين يعني روابط سيستماتيك و خشك
اداري. توي اين سيستم همه منتطرن كار زمين بمونه تا
مسوول رو سرزنش كنن. كسي منتطر نيست تا اگه كاري زمين موند
كمك كنه.
مدرسه
بايد مجموعه اي باشه با هدف رشد ايران اسلامي در دهه
هاي بعد …
ادامه داره ، اما
ترجيح مي دم سانسورش كنم قبل از اينكه سانسور بشم!
سلام. شايد بايد از مدرسه ي وجودم شروع کنم…
سلام آقاي احمد زاده ممنون که به وبلاگ من سر زديد شما در هيئت مدرسه ي خاتم بوديد فکر کنم شما رو ديدم بعد دوست دارم بدونم شما معلم چه در سي هستيد
سلام آقاي احمدزاده، هرچند سخته که بفهمم منظورتون کدوم مدرسه است، ولي اميدوارم زودتر حذف شيد تا به زندگي تون برسيد. مثل آقا صمد. مي تونيد از وبلاگ نويسها شروع کنيد. در پناه حق
همينه . مدرسه رو آدماش مي سازن و صد البته آدماش خراب مي کنن ./.
ببين! اين نوشته خيلي عاليه! جون ميده براي مقدمه‌ي نامه‌ي سرگشاده‌ي امسال…
منظورت كدوم مدرسه است؟
آقاي احمد زاده سلام . مي خواستم بگم كه آقاي خرم نژاد سلام رسوندند و گفتند كه سلام ما رو به اون تازه داماد خانه خراب كن برسونيد . ياعليش
سلا آقاي احمد زاده ممنون که به وبلاگم سر زديد و خودتون رو معرفي کرديد باز هم به وب ما سر بزنيد خداحافظ