خیلی اوقات، فریب می خوریم چون جهت نگاه مان، جهت درستی نیست.
مثلا وقتی احکام را از سمت خودمان نگاه کنیم، اول از همه سعی می کنیم توجیه کنیم که چرا باید به این حکم عمل کنیم؛ یعنی عقل باعث می شود احکام را انجام ندهی.
اما اگر با عقل خدایت را ببینی و قرآن را از جانب خدا بدانی و پیامبرش را بشناسی، عاقلانه نیست احکامی را که خدا به واسطه پیامبر و قرآن به ما ابلاغ کرده است، انجام ندهی.
دین حق را باید شناخت، اما نه از راهی که دشمن دین، وارونه نشانت می دهد.
سخت است که در سراب های این زمانه نیفتیم.
فقط کافیست تصور کنیم هیچ کاری را ما نمی کنیم همه را او خودش باید بخواهد.
یک قید نشانۀ کثرت هم قبل از ” سخت است …” بگذارید بد نمیشود !
آقای قاضی سخت نگیر!