چه‌قدر سخت است همه چيزت، دنيايي باشد كه هر لحظه در حال از دست دادن يك لحظه‌اش هستي و در انتظار پايانش به خيال خودت زندگي مي‌كني!
و چقدر لذت بخش است …
بایگانی مرقوم
آخرین دیدگاه‌ها
- حسین در پارادوکس شبکه ای
- کاتب در مدرسه ی خیابان مرصاد
- محمد مهدی قاضی زاده در مدرسه ی خیابان مرصاد
- محمدحسن در گردو نخورده ها
- حاجی در هجرت مفید
امين جان. پاي سلمان رو هم به اينجا باز كردي؟
ولش كن بابا. روش زياد ميشه…
سلام سلمان،
دلم برات تنگ شده بود. چجوري مي توني هنوز بنويسي؟! ولي خدا رو شكر مي كنم اين حرف از دهن تو در اومد، نه كس ديگه.
يا علي.
سلام!
زندگی همین است، یا لااقل چیزی شبیه این، به رود عمری که می گذرد نگاه کنی و بگویی کاش آرام تر می رفت و افسوس بخوری، و اگر هم آرام تر می رفت، باز هم همین بود، همین و همین