مفید

مي‌پنداريم كه فرق دبيرستان مفید با ساير هم رديف هاي خود در ميان مدارس اين شهر بي در و پيکر، نه در تست و المپياد و روبوتيک، که در چيزهاي ديگري است که مفیدي جماعت را از هم طرازان خود متمايز مي‌سازد؛ و از اين جمله است اردوي جهادي و هفته‌ي شهدا.

هر چند شايد بعضي هم رديف هاي مفید، امروز اردوي جهادي را -که از ما وام گرفته اند- به‌تر از خودمان برگزار مي‌کنند، اما هفته‌ي شهدا منحصراً ريشه در عمق خاک مفید دارد و بايد مفیدي باشي تا هفته‌ي شهدا را بداني. هفته‌ي شهداي مفید چيزي متمايز از هر هفته‌ي بزرگداشت جنگ و دفاع مقدس و از اين قبيل مراسم‌هايي است که همه جا برگزار مي شود.

هفته‌ي شهدا سواي همه جهت‌گيري هاي درست و غلط جامعه‌ي امروز، منحصراً براي شهداي ما، هم کلاسي هاي ديروز و اسوه هاي امروزمان، مانده است و تا هميشه خواهد ماند.
هفته‌ي شهدا تجديد عهد و پيماني است که هر ساله اهالي مفید با روح و جان خود مي کنند. هر جاي دنيا هم که باشي، اسم هفته‌ي شهدا ناخودآگاه تو را گره مي زند به مجموعه اي از خاطرات و احوال و آرزوها که روزي هر کدام از ما آن را در گوشه اي از نمايشگاه و سالن نمازخانه تجربه کرده ايم.

صاحب اين هفته نه تنها دبيرستان، بلکه همه‌ي خانواده هاي شهيدان و همه‌ي خانواده‌ي بزرگ مفید است. از کوچک و بزرگ، همه، وقتي نام هفته‌ي شهدا مي‌آيد مي دانيم در رابطه با چه چيزي حرف مي‌زنيم. گويي هفته‌ي‌شهدا تکه‌ي بزرگي از هويت مشترک ماست و هيچ کس با هيچ نيتي نمي تواند آن را از ما بگيرد. هفته‌ي شهدا، هفته‌ي شهداست.

بند سوم از …
Tagged on:             

6 thoughts on “بند سوم از …

  • ۴ آذر ۱۳۸۵ at ۱۱:۴۰ ق.ظ
    Permalink

    اقا كاظم زحمت دي كدش رو كشيدن!
    سالن نمازخانه خيلي باحال بود!كلي خاطره از اونجا تو ذهن{…} ها جا مونده.بزرگ و كوچيك

    Reply
  • ۵ آذر ۱۳۸۵ at ۱۰:۵۷ ق.ظ
    Permalink

    jeddi yade khaterat oftadam!!!!
    ajab dorani bood

    Reply
  • ۵ آذر ۱۳۸۵ at ۱۱:۲۳ ق.ظ
    Permalink

    یادش بخیر
    99.9 درصد خاطرات خوبم از {…} از هفته شهداشه آقا امین شما که این بندو زدین کاش زحمت همشو میکشیدین
    کاش هر بلایی که دوس داشتن سر هر جای {…} می آوردن ولی با این هفته شهدا کاری نداشتن امیدوارم امسال که هر جور خودشون میخواستن عمل کردن به اهداف تربیتیشون برسن
    و بیشتر امیدوارم اون پدر و مادر شهیدی که تو هفته میاد مدرسه یه وقتی دلش نشکنه و …

    Reply
  • ۷ آذر ۱۳۸۵ at ۶:۳۶ ق.ظ
    Permalink

    سلام،
    وقتی کسی واست چیزی ننوشته آدم راحتتر میتونه بد و بیراه بگه،
    ولی دیگه دل و دماغ فحاشی هم ندارم
    نمیدونی این تیرون (همون تهران شما) بیچارم کرده
    کی منو میبری بشاگرد؟
    فکر کنم این هفته شهدا نزاره
    خدا رو شکر روز به روز هم شهدا دارن زیادتر میشن
    نامه امیری مقدم به صادقی نژاد رو یادته؟
    دیگه واسمون بی تفاوت شده.
    اصلا انقدر کار داریم که به فکر خودمون هم نیستیم، چه برسه به شهدا.
    راستی، چیکار میکنی که این قده مثبت موندی؟
    یه هویی هم طرف ما کن.
    یا علی

    Reply

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *